Afgelopen week was het hier giga stressen! Kon ik gisteren goed voelen aan mijn lijf. Spanning in mijn schouders. Lichte hoofdpijn en moe gevoel, gisteravond. Heb ik perfecte verklaringen en smoezen voor…
Mei en juni zijn hier altijd drukke maanden. Dan komen er onverwachtse gebeurtenissen bij. Zoals de ziekenhuisopname van mijn partner, waardoor ik van alles heb doorgeschoven. Plus nog eens extra avonden met werk. Morgen op zaterdag een studiemiddag, waar ik verwacht word. Kortom; allemaal supergoeie redenen om tijdsdruk te voelen. Dingen die buiten mij liggen, alsof ik het niet zelf doe….
Toch doe ik het zelf. Vanmorgen maar eens de boel op een rijtje gezet. Waar ligt het nu echt aan? Wat doe ik zelf? Mijn gevoel van tijdsdruk blijkt in dit geval te maken te hebben met ontbreken van overzicht en goeie keuzes. Ik heb dus op een rijtje gezet wat op mijn bord ligt, deze maand. Het is echt te veel, te ambitieus. Ik heb mijn plannen bijgesteld. Nee, nu nog niet werken aan dat nieuwe boek over tijdsbeleving. Eerst verder met de interviews. Daarna één eerste hoofdstuk schrijven. Bovendien wil ik er een e-book van maken en moet nog helemaal leren hoe ik dat moet doen. Daar plan ik een kleine digitale cursus voor. Ik wou weer eens te snel, te hard en liep mezelf gewoon voorbij. Mijn bekende valkuil.
Kortom: alles op zijn tijd. Er de tijd voor nemen die het nodig heeft. Elk stapje is er eentje. Nu weet ik de volgorde weer. Heb wat overbodige dingen geschrapt. Gek genoeg heb ik weer zin in alles. Voel me relaxed.
Ik neem opeens tijd om een uurtje te chillen in de zon, vandaag.