Ziek zijn, ik ben er zó slecht in! Niet voor niets werk ik in de zorg, dan zorg je voor anderen… Toch ben ik deze keer zelf de klos. Sinds twee dagen last van neus en keel. De longen pruttelen en hoesten. En ik? Ik werk zo lang mogelijk door. Kop in het zand, zo lang het kan. Gisteren nog twee overleggen gedaan, die moesten toch doorgaan (vond ik). Plus allerlei taken toch maar even afgewerkt. Daar ben ik niet de enige in! ZZP-ers, ondernemers, werkende vrouwen, we hebben eigenlijk helemaal geen tijd om ziek te zijn. We werken zo lang mogelijk door.
Intussen kan ik er niet meer omheen. Het lijf piept en kraakt, het protesteert. Dus na kort nachtje vanmorgen de badjas aangetrokken. Een zichtbaar signaal voor mijn huisgenoten en vooral voor mezelf. De vlag is uit. Okay, ik ben ziek. Ga er de tijd voor nemen. Proberen om langzaam te leven, op de bank, met veel thee. Stiekem denk ik: het is toch weekend dus nu mag het wel. Ik hoop dat ik het even vol hou, de tijd nemen om beter te worden.
Gabriëlle